Gres, panele, deski drewniane, lastryko, wykładziny elastyczne – bez względu na to, jaki materiał na podłogę wybierzemy, pierwszym krokiem jest wykonanie wylewki podłogowej. To od właściwego jej wyboru i położenia zależy, czy podłoga będzie ładna i trwała, czy na jej powierzchni nie pojawią się pęknięcia i rysy, a także, czy będzie idealnie równa.
Co to jest wylewka?
Wylewka jest pierwszą warstwą podłogi, na którą położymy materiał wykończeniowy. Jej zadaniem jest wyrównanie i ustabilizowanie podłoża. Bywa warstwą dociążającą, a także kryjącą w miejscach, gdzie rozprowadza się instalacje grzewcze i wodno-kanalizacyjne. Stosowana w mieszkaniach i domach, jest układana też na balkonach i tarasach.
Betonowa, cementowa, a może anhydrytowa?
Inwestorzy i budowlańcy mogą wybierać spośród kilku rodzajów wylewek.
Wylewka betonowa przygotowywana jest z cementu, kruszyw i dodatków, modyfikujących masę. Można ją kupić w postaci suchej zaprawy, a także przygotować samodzielnie na budowie. Nadaje się zarówno do wnętrz, jak i na zewnątrz. Coraz mniej popularna jako podkład, zyskuje na popularności jako nowoczesna posadzka betonowa. Jej niewątpliwą zaletą jest wysoka nośność.
Wylewka cementowa występuje w postaci półsuchej lub gęstoplastycznej. Wystarczy rozrobić ją w odpowiednich proporcjach z wodą. Wylewkę cementową można układać ręcznie lub mechanicznie, a zastosowanie znajdzie zarówno w pomieszczeniach, jak i wokół domu. Jest idealna jako podłoga w garażu. Powinna mieć około 6-8 cm wysokości. Zaletą jest niska cena, bardzo wysoka wytrzymałość i fakt, że można wykonywać z niej podkłady ze spadkiem. Wadą – długi czas wiązania, nawet około 28 dni. Można też zakupić wylewkę cementową błyskawiczną, o mniejszym czasie wiązania. Wylewka cementowa powinna być też odpowiednio zdylatowana.
Wylewka anhydrytowa ma płynną konsystencję i doskonałe właściwości samopoziomujące. Umożliwia błyskawiczne zniwelowanie wszelkich nierówności. Jest lekka i nie jest konieczne wykonanie dylatacji między podłogą a ścianą. Trwała, odporna na zmienne temperatury, sprawdza się w przypadku ogrzewania podłogowego. Ma wyższy współczynnik przewodzenia ciepła i jest mniej porowata. Ponieważ nie jest wytrzymała na wodę i mróz, nie powinna być wylewana w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności i na zewnątrz (balkony, tarasy).
Oprócz wymienionych, na rynku można spotkać kupić wylewki emulsyjno-bitumiczne, przeznaczone do użytku przemysłowego.
Podział wylewek ze względu na sposób wykonania
Wylewki dzielimy nie tylko ze względu na rodzaj materiału, ale i sposób aplikowania na powierzchnię. Uwzględniając ten aspekt mamy do czynienia z następującymi podkładami:
- Podkład niezwiązany – stosowany na trudnych podłożach. Powinien być odizolowany od podłoża warstwą oddzielającą, co umożliwi jego przesuwanie. Grubość takiego podkładu to max 3 cm.
- Podkład zespolony – jest wykonywany na fundamencie lub stropie. Jak sama nazwa sugeruje jest monolitycznie związany z podłożem. Warstwą wiążącą jest grunt.
- Podkład pływający jest oddzielony od podłoża warstwą izolującą. Standardem na budowie stało się stosowanie płyt styropianowych lub wełny mineralnej.
- Podkład pływający na ogrzewaniu podłogowym – zbliżony do tradycyjnego podkładu podłogowego, ale materiał jest nakładany na podłoże z przewodami instalacji grzewczej.
Wylewka podłogowa a zbrojenie
Wylewka cementowa potrzebuje zbrojenia. Najczęściej stosuje się zbrojenia w postaci siatek stalowych, włókien polipropylenowych lub stalowych. Jeśli są miejsca narażone na szczególne obciążenia, warto ułożyć stalowe kraty o średnicy 10-12 mm. Wylewka anhydrytowa ma wysokie parametry wytrzymałościowe, dlatego nie ma potrzeby jej zbrojenia.
Wylewki – dylatacja
Dylatacja to szczeliny, tworzone w posadzce, w celu zapobiegania jej pękaniu lub odkształcaniu w wyniku różnorodnych czynników. W przypadku wylewki betonowej, bez dylatacji, pokryłaby się ona siecią pęknięć. Aby temu zapobiec stosuje się dylatację obwodową, wykonywaną wzdłuż ścian, kolumn i schodów oraz pośrednią, polegającą na nacinaniu podkładu na ½ lub ⅓ jej głębokości. Po zatarciu powstaje spójna powierzchnia, która ma w środku niezbędną szczelinę. Szczelin dylatacyjnych wymagają również wylewki cementowe. Maksymalna powierzchnia wylewki cementowej bez nacięć powinna wynosić 5×5 m. Dylatację wykonuje się na ½ lub ⅓ głębokości. Niezbędne są też dylatację obwodowe i stosowane do łączenia różnych podłoży lub w przejściach miedzy pomieszczeniami. W przypadku wylewki anhydrytowych stosuje się zazwyczaj tylko dylatację obwodową. Powierzchnia bez nacięć może wynieść nawet 300 m2.
Pielęgnacja wylewek podłogowych
Czas wiązania wylewki betonowej wynosi około 4-5 godzin. Idealną wytrzymałość uzyskuje ona po około miesiącu. W przypadku wylewki zewnętrznej czas może się wydłużyć. Przez około 10 dni wylewka powinna być codziennie zraszana wodą, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych. Podobnie jest w przypadku wylewki cementowej. Powinna być ona codziennie skraplana wodą. W pomieszczeniu nie powinno się też otwierać okien, żeby woda zbyt szybko nie odparowała. Dopiero po około tygodniu pomieszczenie można zacząć wietrzyć. Na położenie posadzki na pokładzie cementowym trzeba poczekać nawet sześć tygodni. Najdogodniejsza w tym aspekcie jest wylewka anhydrytowa, schnąca około 7-10 dni. Pielęgnacja polega jedynie na wietrzeniu pomieszczeń.
Przy budowie domu, remoncie mieszkania każdy kolejny etap prac trzeba traktować fachowo, by uniknąć przy tym ewentualnych błędów, mających wpływ ma jakość wykończenia pomieszczeń.
Bogumiła Pierzchanowska
Fot. licencja Adobe