Norma PN-EN ISO 717-2:1999

Norma PN-EN ISO 717-2:1999 określa wymagania dotyczące izolacyjności akustycznej wykładzin podłogowych, w tym wykładzin do sypialni. Norma ta określa kilka parametrów, które wpływają na izolacyjność akustyczną wykładziny. Oto szczegółowy opis tych parametrów:

Współczynnik redystrybucji dźwięku (DLR)

Współczynnik redystrybucji dźwięku (DLR) jest miarą zdolności materiału lub powierzchni do odbijania dźwięku w danej przestrzeni. Określa on procent dźwięku, który zostaje odbity od danej powierzchni, w porównaniu do ilości dźwięku padającego na tę powierzchnię. Wyższy współczynnik DLR oznacza większą zdolność materiału do odbijania dźwięku.

Współczynnik DLR jest szczególnie istotny w akustyce pomieszczeń, gdzie wpływa na jakość dźwięku i komfort akustyczny. Odpowiednie zastosowanie materiałów o wysokim współczynniku DLR może pomóc w redukcji hałasu, poprawie zrozumiałości mowy i zapewnieniu lepszych warunków akustycznych w różnych typach pomieszczeń, takich jak sale konferencyjne, sale koncertowe, teatry, biura, a nawet pomieszczenia mieszkalne.

Wysoki współczynnik DLR oznacza, że większa część dźwięku jest odbijana od powierzchni, co może przyczynić się do lepszej dystrybucji dźwięku w pomieszczeniu. Materiały o wysokim współczynniku DLR mogą pomóc w zmniejszeniu ech i pogłosu, poprawiając słyszalność i zrozumiałość dźwięków w pomieszczeniu.

W celu zapewnienia odpowiedniej akustyki pomieszczeń, istnieje wiele materiałów o różnych właściwościach akustycznych. Niektóre z nich mają naturalnie wysoki współczynnik DLR, takie jak niektóre rodzaje specjalnych tapet, tkanin akustycznych, panele perforowane czy panele akustyczne. Istnieją również materiały, które można traktować specjalnymi powłokami lub pokryciami w celu poprawy ich zdolności do odbijania dźwięku.

Współczynnik redystrybucji dźwięku (DLR) jest ważnym parametrem do rozważenia podczas projektowania akustyki pomieszczeń. Materiały o wysokim współczynniku DLR mogą pomóc w poprawie jakości dźwięku, redukcji hałasu i zapewnieniu lepszych warunków akustycznych.

W przypadku wykładzin do sypialni, zalecane jest, aby współczynnik DLR wynosił co najmniej 0,15.

Indeks izolacyjności akustycznej (IIC)

Indeks izolacyjności akustycznej (IIC) to miara skuteczności materiałów lub konstrukcji w izolowaniu dźwięku uderzeniowego, takiego jak stukanie kroków, uderzanie przedmiotów czy przemieszczanie się mebli. Jest to ważny wskaźnik w kontekście redukcji dźwięków wywołanych kontaktowymi źródłami dźwięku, zwłaszcza w przypadku podłóg.

Indeks izolacyjności akustycznej jest określany na podstawie testów laboratoryjnych, w których mierzy się poziom dźwięku uderzeniowego generowanego przez standardowe uderzenia na próbce podłogi. Wynik testu jest następnie porównywany z wyznaczonymi wartościami referencyjnymi dla różnych klas indeksu izolacyjności akustycznej.

Indeks izolacyjności akustycznej jest zazwyczaj wyrażany w jednostkach decybelów (dB). Im wyższa wartość IIC, tym lepsza izolacyjność akustyczna podłogi. Wartości IIC mieszczą się w zakresie od około 20 dB (niska izolacyjność) do ponad 80 dB (wysoka izolacyjność).

Wartości indeksu izolacyjności akustycznej są stosowane w branży budowlanej i projektowej jako wytyczne dotyczące wyboru materiałów podłogowych. Przykładowo, podłogi wykładane wykładzinami lub dywanami często posiadają wyższe wartości IIC w porównaniu do twardych podłóg, takich jak panele drewniane czy płytki ceramiczne. Dodatkowo, stosowanie materiałów izolacyjnych, takich jak podkłady dźwiękochłonne, może poprawić indeks izolacyjności akustycznej podłogi.

W praktyce, wybór odpowiedniej podłogi z uwzględnieniem wartości IIC ma znaczenie w miejscach, gdzie redukcja dźwięku uderzeniowego jest istotna, takich jak apartamenty, biura, hotele czy pomieszczenia wielorodzinne. Wyższe wartości IIC przyczyniają się do ograniczenia przenoszenia hałasu z jednego pomieszczenia do drugiego, co wpływa na komfort akustyczny i redukcję zakłóceń dla mieszkańców lub użytkowników.

W przypadku wykładzin do sypialni, zalecane jest, aby indeks IIC wynosił co najmniej 50 dB.

Wskaźnik redukcji dźwięku uderzeniowego (ΔLw)

Wskaźnik redukcji dźwięku uderzeniowego (ΔLw) jest miarą efektywności materiałów lub konstrukcji w redukcji dźwięków uderzeniowych, które powstają na skutek kontaktu z podłożem. Ten wskaźnik jest istotny w kontekście izolacji akustycznej podłóg, zwłaszcza w przypadku tłumienia dźwięków generowanych przez kroki, przesuwanie się mebli czy upuszczanie przedmiotów.

Wskaźnik ΔLw jest obliczany na podstawie różnicy poziomu dźwięku uderzeniowego mierzonego na tzw. podłożu referencyjnym i podłożu testowanym. Podłoże referencyjne to standardowe podłoże laboratoryjne, które jest stosowane jako punkt odniesienia do porównania skuteczności izolacji akustycznej różnych materiałów lub konstrukcji. Podłoże testowane to badane podłoże, na które oddziałuje się dźwięk uderzeniowy w celu zbadania, jak dobrze je tłumi.

Różnica w poziomach dźwięku uderzeniowego pomiędzy podłożem referencyjnym a podłożem testowanym jest wyrażana w decybelach (dB) i reprezentuje efektywność redukcji dźwięku uderzeniowego. Im większa wartość ΔLw, tym lepsza izolacja akustyczna podłogi.

Wskaźnik ΔLw jest szczególnie ważny przy projektowaniu budynków mieszkalnych, biur, hoteli, szkół i innych miejsc, gdzie istnieje potrzeba ograniczenia przenoszenia hałasu uderzeniowego między piętrami lub pomieszczeniami. Wysoka wartość ΔLw oznacza większą redukcję dźwięku uderzeniowego i może przyczynić się do zwiększenia komfortu akustycznego, zmniejszenia zakłóceń dźwiękowych i poprawy jakości życia w danej przestrzeni.

W praktyce, różne materiały podłogowe, takie jak wykładziny dywanowe, panele drewniane, płytki ceramiczne czy podłogi elastyczne, mają różne wartości ΔLw. Wybór odpowiedniego materiału zależy od wymagań dotyczących redukcji dźwięku uderzeniowego oraz od preferencji estetycznych i funkcjonalnych.

W przypadku wykładzin do sypialni, zalecane jest, aby wskaźnik ΔLw wynosił co najmniej 18 dB.

Podsumowując, norma PN-EN ISO 717-2:1999 określa trzy parametry, które wpływają na izolacyjność akustyczną wykładzin do sypialni: współczynnik redystrybucji dźwięku, indeks izolacyjności akustycznej i wskaźnik redukcji dźwięku uderzeniowego. Dopuszczalne wartości tych parametrów zależą od konkretnych wymagań i warunków pomieszczenia, ale ogólnie zaleca się, aby wartości te były jak najwyższe dla zapewnienia odpowiedniej izolacji akustycznej wykładziny.